Johannes Dou (1615–1682)

Johannes Dou (Leiden, 7 februari 1615 – 5 maart 1682) was een landmeter in de
Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden en vooral bekend vanwege zijn werk voor
het Hoogheemraadschap van Rijnland. In 1634 schreef hij zich daarom in aan de
Universiteit van Leiden als student mathematica, waar hij vervolgens onderwijs
kreeg in de praktische wiskunde en vestingbouw. In 1635 werd hij door het Hof van
Holland toegelaten als landmeter en in 1637 bovendien benoemd tot notaris.

Dou kwam uit een vooraanstaande landmetersfamilie en zette daardoor het werk van zijn vader
voort. Hij voerde niet alleen talrijke opdrachten uit, maar ontwierp in 1661 ook de trekvaart
tussen Leiden en Utrecht. Daarnaast werd hij in 1672 ingezet tijdens de veldtocht tegen de Fransen
en voltooide hij in 1675 vervolgens een grote kaart van de Uitwaterende Sluizen, waarmee hij zijn
vakbekwaamheid opnieuw onderstreepte.

Hij was driemaal getrouwd en kreeg in totaal vier kinderen, van wie twee zonen eveneens in
dienst kwamen bij Rijnland. Net als zijn vader was Dou echter lid van de remonstrantse gemeente,
wat zijn maatschappelijke positie mede bepaalde. Hij woonde aan de Maarsmansteeg in Leiden en werd
ten slotte na zijn overlijden in 1682 begraven in de Hooglandse Kerk. Kortom, Dou speelde een
belangrijke rol in de ontwikkeling van de waterstaatkundige infrastructuur van Rijnland.